Als surveillant zit ik achterin de gymzaal.
Naast mij en voor mij zitten leerlingen over hun eindexamen Duits gebogen.
Ik kijk naar hun hoofden.
Wat zijn ze ver weg!
Helemaal in Duitstalige teksten
en ik schrijf met mijn potloodje
in het Nederlands in mijn boekje.
Zou ik niet weten wat ze aan het doen zijn
dan zou ik het ook nooit kunnen weten.Hoofden zijn gesloten herbergen
van onzichtbare passanten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Corresponderen over de inhoud van de berichten op deze blog doe ik niet.