Veel mensen hebben er last van

Transparantie, ook zo'n kreet...

Vanmorgen was het mijn huis-
arts weer, die moeite had
met protocollen en formatten,
standaardmodellen, formulieren,
controlelijsten, procedures,
kwaliteitsbewaking, garanderen,
isonorm en monitoren.

De hand vermoeid onder
zijn hooggeschoold hoofd,
verzuchtte hij murw en gelaten:
'Ach ja, we worden legaal beroofd
van waar we dingen voor doen
of voor laten. Indek-cultuur, noem ik het,
iets anders kan ik er echt niet van maken'.

De vakman komt graag bij mij
thuis om te stuken (glad!),
het riool te ontstoppen, de kachel
te fixen, de tuin te versieren
of een partytent te verhuren.
Nooit komt er een stipuleren: 'kijk, ik
voldoe aan indicatoren!'

Ik doe liever zonder
systematisch te worden
ontroofd van beroepseer en status
door een kontknijpend afdelingshoofd
dat alleen nog maar aan de hand
van een checklist met me wil praten
en verder steeds vreest dat ik'm pootje zal haken.

Dichter

Boerderij van Floran, Estland, 2005

Dichter
bij de haard
is warmer
maar poëtisch
niet meer waard.

Vrije associatie

Verdronken Land van Saeftinghe, augustus 2003

Vrije associatie?

Dat kan niet,

want het is een verbinding

en dus een vinding

die contradictio

in terminis

is.

Zo is het ook zo gek

dat een existentialiste

in wezen

existentialistisch is

omdat zij aanhanger van

het existentialisme

is.

(Dit gedicht is nogal diep

maar ook om te lachen.

Toch hoop ik niet dat u lacht

want dan begrijpt u 'm

en is ie misschien minder
diep dan ik dacht.)

Nathalie

Ach die tijdloze tijd die
je vervult met verlangen,
toen je vertoefde
in het verborgene van
de verborgenheid.
Jij was er toen je
nog niet bestond.

Er was niemand die beweerde
dat je alleen kunt bestaan
door te handelen.
Je deed niets, je was.

Puur en zuiver, volmaakt
in overeenstemming met
entourage waarmee je
een was, die jou voedde.
In het ritme bedolven
hoorde je oneindig wat
je meer dan dat voelde.

Ontrukt aan een verleden
waar je nooit wat van zult weten,
met een toekomst voor de boeg
die pas achteraf bekend zal zijn.

Steeds is het elk moment
waarop je geschiedenis
je maakt tot wat je bent.
Wat is, is, wat je wordt.
Wat komt, is waarheen
je onderweg bent
maar wat evengoed niet is

als wat je niet gedaan hebt.
Hachelijk, ongevraagd ontvangen
bestaan, dat wij samen met jou
leven willen.

Existentialosme

There exists an idealist
die uit zijn schulp gekropen is:
ex his tent.

They trie to tie down all his stories
about formal shelterness:
fundamentalists?

Niet altijd even samen
hangende uiteenzetterij
als een non figuratief schilderij

dat pas bestaat
als het wezen zich
achteraf lezen laat.

(En wat u natuurlijk niet wist:
Jezus was een existentialist,
omdat hij vond

dat je door het eten
van de vruchten pas kunt weten
hoe de bomen heten.)

Ik heb zo nogal wat losse eindjes verbonden
en van iemand die vastgenageld was
zijn vrijheid terug gevonden.