Any thing at all

Druk met dit en druk met dat.
Ineens kan ik niet verder:
Roy is op de radio.

Ik moet blijven staan en open doen
al wassie sowieso al binnen,
zo'n beetje bij mijn middenrif.

Luisteren naar Roy is smikkelen,
genot uit potjes zoetigheid.
Al mijn zinnen prikkelen.

Gewriemel

De zon waarop we schelden in de zomer
die we missen in de winter

Bij onverdraagzaamheid en loodzwaar

ik heb gelijk want God heeft het geopenbaard

kijken mensen hier al gauw naar moslims

ikke niet mij is de hel beloofd

en uit de hoogte dat men voor mij bidt

door christenen wier bloeddoordrenkte

geschiedenis vergeten lijkt te worden

bij het zien van bloeddoorlopen ogen

Pakistani die een pogrom houden

in een christelijke woonwijk zoals

christenen zo vaak deden tegen Joden

ingeweken vanuit Europese steden

waar ze door andere christenen weg 

waren gejaagd en Joden stoppen

Palestijnse moslims achter muren

slopen hun sjofele huizen met een sjofel.

Ja, we schieten lekker op hier op dit

microscopisch kleine prutsplaneetje

in een uithoek van de blinde kosmos aan

de zijkant van een Melkweg stelselmatig

draaiend om een zon waarop we schelden

in de zomer die we missen in de winter

die op zijn beurt een van de miljarden

en nog een keer miljarden sterren is.

Ja, we hebben het goed voor elkaar

belangrijk dat we onszelf vinden

gewoon niet meer normaal.

Oh man als er een superwezen was

dat alles ziet wat zou dat zich dan toch

de pleuris lachen om ons loos gewriemel

waarvan wij menen dat het echt ook ergens

over gaat en waar we opgeblazen over

doen en schepselen om vermoorden.

Tegelen in Tegelen

Bemozaïekt kloosterkerkje bij Suceava (Roemenië)

Mijn vader, die was tegelzetter.
Toch heeft hij nooit gezet in
Tegelen.

Wel kwam hij vaak in Giessenburg en Goudriaan,
ook in Asperen en Beesd heeft ie 't gedaan.
Ja, mijn vader die was goed in tegelen
al is hij er daarvoor
niet geweest.

Eenzame man en zijn gevallen fiets bij het water

Als jij het allemaal
niet waard bent
niets waar ik naar vraag de
aandacht van je vrienden
niet het applaus voor je optredens
niet de liefde van je ouders
niet

mijn verweer verbrokkelt geen anker
alleen nog het stootkussen van mijn warme lijf
kom kom maar schuilen
raak maar kwijt wat jij zelf niet bent

kom boven verwijt
de wereld om zijn koude
zie hoe ik vervaag in flarden nevel
jij aanvaardt de rest
van je leven

je bent nog zo jong