 |
| Boerderij, Almkerk, 11 juni 2007 |
Een oude man op zijn moestuin. Ietwat stram maar zelfverzekerd loopt hij over een smal pad tussen de gewassen. Het is niet moeilijk je voor te stellen dat hij deze gang al vaak gemaakt heeft. In zijn bewegingen is geen seconde van innerlijk overleg zichtbaar. Hij loopt, lijkt niet te stoppen, bijna als een pop op batterijen.
Oude mensen vragen minder, weten meer. Heel jonge kinderen vragen veel, maar pubers lijken daar al mee op te houden.
Als weten of denken te weten het vragen stopt, dan zou het kunnen dat het daardoor komt dat ik veel bevreemde blikken oogst met mijn vragen. (Om het mezelf gemakkelijk te maken, ga ik er vanuit dat het niet ligt aan de vragen die ik stel.)
