Zacht gekras van pennen
op proefwerkpapier
(soms hard gekras
als het geschrevene
moet worden ongedaan gemaakt).
Twintig jonge mensen
schrijven antwoorden
op vragen
over leerstof
die ik ze heb opgegeven.
Het is me vaak
vreemd te moede
bij deze momenten.
Of de leerlingen het beseffen,
weet ik niet:
ik laat spoortjes achter in hun
ontwikkelende brein.
Niet al te veel, denk ik
en ook geen diepe.
Ongemerkt
gaat wat ik breng
aan hen toch niet voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Corresponderen over de inhoud van de berichten op deze blog doe ik niet.