Terwijl al rijdend de afstand
slonk, zwol de klemmende band
om mijn maag en die om mijn hoofd.
Geplet werd ik, van ruimte beroofd.
Met de tijd die verstreek,
haar wangen bleek, zo bleek,
kneep ik mijn knokkels wit om het stuur.
Mijn wereld verging in dat uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Corresponderen over de inhoud van de berichten op deze blog doe ik niet.