Al het contact dat hij heeft
met zowel zijn omgeving
als zijn eigen herinneringen
heeft slechts die ene betekenis:
in hoeverre heeft het
waarheidswaarde?
Als dan de deur zich opent
hij vol schroom de lege
ruimte binnen schuifelt
waar het donker is
behaaglijk warm toch
wijkt van hem zijn Rede
en dwaalt hij zonder
zich ook maar een tel
verloren te voelen.
Achter hem slaat de deur
ritmisch rukken van de wind
zijn voeten vervoeren hem
hij danst een blinde kür.
De last van de Verlichting
is van hem afgegleden
hij maakt een pirouette
valt en voelt zich vrij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Corresponderen over de inhoud van de berichten op deze blog doe ik niet.