 |
| Basel bij nacht, 4 oktober 2010 |
Stemmen, stemmen, stemmen,
mensen in de straat,
ineens in beeld
en weer verdwenen.
Alleen hun stemmen
klinken na.
Zij zijn als spoken,
want niemand kijkt.
---
Hoe anders is de nacht,
de stille straten.
Al passeert er nu
en dan een auto,
koplampen als zoekende blikken,
de stilte wordt er niet door onderbroken.
Bobbelige, platgelopen sneeuw
ligt blinkend als een koude spiegel
onder oranje straatlantaarns.
---
Ik heb teveel gedronken
voor de auto en te voet
is het een klein half uur.
Vlak bij huis zie ik een man,
zijn fiets staat op de standaard
naast hem. Hij plast tegen een heg.
Hij kijkt wel, zij het eerst
betrapt en daarna angstig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Corresponderen over de inhoud van de berichten op deze blog doe ik niet.