Waar kan zij nemen
wat waar valt te nemen?
Hoe zal zij ooit
oorspronkelijk denken?
Haar gedachten de hare alleen?
Al zijn ze al ‘n miljard maal
door andere mensen
steeds voor het eerst weer gedacht.
Wat moet zij worden
om emoties als vreugde
of hoogmoed te voelen?
Jubel of traan,
driestheid of angst,
jolijt of verraad?
Weg mogen kruipen
zich geborgen te weten
in donzige krochten
van het lijf van haar lief
`t Geopende graf
zo rauw als een dier
in staat zijn te brullen,
het ravijn van haar rouw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Corresponderen over de inhoud van de berichten op deze blog doe ik niet.